تمام بی پایان ...
مـــاه بر پرده ی شب روشنی انداخته بود شب ظلمت رمق ازچهره ی خودباخته بود این هم از پرتو خورشید به ما می تابید ورنه مهتاب زخود یک شبحی ساخته بود موضوع مطلب : پنج شنبه 91 آبان 4 :: 12:13 صبح :: نویسنده : غلامرضا عطایی
منوی اصلی پیوندهای روزانه آمار وبلاگ ![]() ![]() ![]() |
||