تمام بی پایان ...

مـــاه بر پرده ی شب روشنی انداخته بود

شب ظلمت رمق ازچهره ی خودباخته بود

این هم  از  پرتو  خورشید به ما می تابید

ورنه مهتاب زخود یک شبحی ساخته بود 




موضوع مطلب :


پنج شنبه 91 آبان 4 :: 12:13 صبح ::  نویسنده : غلامرضا عطایی

درباره وبلاگ

آرشیو وبلاگ
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز
آمار وبلاگ
بازدید امروز: 31
بازدید دیروز: 1
کل بازدیدها: 5298